Demir parlak, sünek, dövülebilir, gümüş grisi bir metaldir ( periyodik tablonun VIII grubu ). Dört farklı kristal formda var olduğu bilinmektedir. Demir nemli havada paslanır, ancak kuru havada paslanmaz. Seyreltik asitlerde kolayca çözünür. Demir analizi kimyasal olarak aktiftir ve iki ana kimyasal bileşik serisi oluşturur, iki değerlikli demir (II) veya demirli bileşikler ve üç değerlikli demir (III) veya demir bileşikleri.
Demir, dünya çapında üretilen tüm metal tonajlarının %95'ini içeren tüm metallerin en çok kullanılanıdır. Düşük maliyet ve yüksek mukavemet kombinasyonu sayesinde vazgeçilmezdir. Uygulamaları gıda kaplarından aile arabalarına, tornalama makinelerinden çamaşır makinelerine, kargo gemilerinden kâğıt zımbalara kadar uzanır.
Çelik, en iyi bilinen demir alaşımıdır ve demirin aldığı formlardan bazıları şunlardır: pik demir, dökme demir, karbon çeliği, dövme demir, alaşımlı çelikler, demir oksitler.
Demirin evrende en bol bulunan onuncu element olduğuna inanılıyor. Demir aynı zamanda Dünya'yı oluşturan en bol bulunan (kütlece %34,6) elementtir; Dünyanın çeşitli katmanlarındaki demir konsantrasyonu, iç çekirdekte yüksekten dış kabukta yaklaşık % 5'e kadar değişir. Bu demirin çoğu, hematit, manyetit ve takonit mineralleri gibi çeşitli demir oksitlerde bulunur. Dünyanın çekirdeğinin büyük ölçüde metalik bir demir-nikel alaşımından oluştuğuna inanılıyor.
Demir, mikroorganizmalardan insanlara kadar neredeyse canlılar için gereklidir.
Dünya yeni demir üretimi yılda 500 milyon tonun üzerindedir ve geri dönüştürülmüş demir 300 milyon ton daha eklemektedir. Ekonomik olarak işlenebilir demir cevheri rezervleri 100 milyar tonu aşıyor. Ana madencilik alanları Çin, Brezilya, Avustralya, Rusya ve Ukrayna'dır ve büyük demir miktarı ABD, Kanada, Venezuela, İsveç ve Hindistan'da çıkarılmıştır.
Demir et, tam yemek ürünleri, patates ve sebzelerde bulunur. İnsan vücudu, hayvansal ürünlerdeki demiri bitkisel ürünlerdeki demirden daha hızlı emer. Demir, hemoglobinin önemli bir parçasıdır; vücudumuzda oksijen taşıyan kanın kırmızı renk maddesi.
Fe analiz, dokularla temas edip kalırsa konjonktivit, koroidit ve retinite neden olabilir. Aşırı konsantrasyonlarda demir oksit dumanlarının veya tozlarının kronik olarak solunması, bir x-ışını değişikliği olarak gözlemlenebilen, siderosis adı verilen iyi huylu bir pnömokonyoz gelişimine neden olabilir. Akciğer fonksiyonunda herhangi bir fiziksel bozulma, siderosis ile ilişkilendirilmemiştir.
Aşırı demir oksit konsantrasyonlarının solunması, akciğer kanserojenlerine maruz kalan işçilerde akciğer kanseri gelişme riskini artırabilir. LD50 (oral, sıçan) =30 gm/kg. (LD50: Ölümcül doz 50. Bir hayvan popülasyonunun % 50'sinin soluma dışında herhangi bir yolla maddeye maruz kalması nedeniyle ölümüne neden olan bir maddenin tek dozu. Genellikle hayvan ağırlığının kilogramı başına miligram veya gram materyal olarak ifade edilir (mg) /kg veya g/kg).)
İnsanlar için daha yaygın bir sorun, anemiye yol açan demir eksikliğidir. Bir erkeğin günlük ortalama 7 mg demir alımına ve bir kadının 11 mg demire ihtiyacı vardır; normal bir diyet genellikle gerekli olan demir her şeyi sağlayacaktır. Çoğu erkeğin demir eksikliğinden korkması gerekmez. Kadınlar ise hayati eser elemente çok daha fazla ihtiyaç duyarlar. Beslenme söz konusu olduğunda demir içeren besinler bu nedenle menülerinin başında yer almalıdır.
Özellikle doğurganlık çağında ihtiyaç erkeklere göre yüzde 50 civarında daha fazladır. Hamilelik sırasında kadın vücudunun artan kan hacmi için yeterli miktarda demire (30 miligram) ihtiyacı vardır. Doğum sonrası dönemde de kayıpları telafi etmek için daha fazla demir tüketilmelidir.
Demir fe, eksikliği geliştirme risk grupları, diğerlerinin yanı sıra şunları içerir: büyümekte olan gençler, hamile kadınlar, emziren kadınlar, spor yapanlar, vejetaryenler, veganlar ve Crohn hastalığı veya ülseratif kolit gibi iltihaplı bağırsak hastalıklarından muzdarip insanlar. Demir ihtiyacını besinlerle düzenli olarak dengelemezsek, vücudun kendi depoları hızla boşalabilir.
Demir (III)-O-arsenit, pentahidrat çevre için tehlikeli olabilir; bitkilere, havaya ve suya özel dikkat gösterilmelidir. Kimyasalın ortamda kalıcı olması nedeniyle çevreye bulaşmaması şiddetle tavsiye edilir.
